SUPERMERKATUAN GALDUTA

Supermerkatuan egon nintzen eta ba nago kutxan eta neska kobratzen ari da eta bat batean telefonoz deitzen. Sergio da. Eta neska gauzak pasatzean, nik hitz egiten hasten nintzen, jende osoa hizketa entzuten ari da, eta telefonoa itzaltzerakoan, neskak esan dit: Frutak pesatzen behar ba da. Eta nik balantzarantz ba noa, moskeo handiz jendeko. Itxoin ari dira, baina balantza ezin dut aurkitu, eta itzuli. Ah, parkatu, parkatu, baina nik ez dakit balantza non dagoen. Eta ez nekien beharrezkoa zenik. Tira. Lotsadura handiz, madrileñó zoratuta eta galduta ba dirudit. Oso jende zibilizatuta dirudi. Isili dago, serio serioa! Baina, irtetzear, gauza denak hauek beti pasatzen ari direla hirietan pentsatu dut, eta beti bezala Isabelek eman zidan kontsejoa gogoratzen dut. Zahar eta kastizo kontsejoa: Pasa de todo...!